Lokeren-Gemmenich

Al bij ‘t eerste ochtendgloren was er te Daknam al een eenzame ziel druk in de weer. Eenzaam jawel, want niemand anders achtte zich dapper genoeg om mij op onderstaande krachttoer te vergezellen. Dit liet ik mij echter niet aan het hart komen, en gezwind bepakte ik mijn stalen ros. De “kilometriek” werd op nul gezet en om 6u46 maakte ik mijn eerste meters. Rond 8 uur moest ik noodgedwongen door Beveren maar gelukkig (voor hen) kwam ik geen lokale voetbal-leken tegen. Mijn laatste frisse bries van de dag voelde ik in de Sint-Annatunnel, waar ik het 5km/u bord toch maar interpreteerde als zijnde voor voetgangers.

Om mijn gemiddelde snelheid enigszins acceptabel te houden schakelde ik mijn fietscomputer uit in het centrum van Antwerpen. Dit bleek een waar doolhof te zijn, waar ik - met enkel een tekstversie van de Google Maps wegbeschrijving - pas na een dik anderhalf uur wist uit te ontsnappen. Ik vulde mijn watervoorraad bij in de plaatselijke Aldi en zag eindelijk het imposante Albertkanaal voor mij opdoemen. Ondanks de soms vervelende tegenwind kon ik hier een mooi tempo maken. Mede omdat ik ondertussen toch beroep kon doen op enkele immer enthousiaste metgezellen. Eminem, 2Pac en NAS stuwden me naar voren en bij momenten waande ik me zelfs even Vincenzo Nibali. De rappers moesten amper naar adem happen, maar ikzelf moest ‘s middags wegens de verschroeiende hitte toch uurlijks een pauze inlassen. De pasta van de mama smaakte wonderwel, en buiten een kleine teenkramp zag ik mijn tocht als maar beter zitten. Wanneer ik rond half 3 (120km ver) rond Hasselt bleek te zijn en enkele bemoedigende sms’en ontving van Stan en Pieter besloot ik dat er al heel wat zou moeten gebeuren alvorens ik zou opgeven. Deze lieftallige herbivoren hadden zelfs hamburgers en bier voor mij ingeslagen.

Rond Lanaken werd er gewerkt aan het Jaagpad en moest ik noodgedwongen mijn snelweg verlaten. Daar gingen zowel ik als Google Maps hopeloos de mist in, waarna ik bijna op een echte snelweg belandde. Gelukkig was dit allemaal buiten de Limburgse gastvrijheid gerekend. Wanneer ik de weg wou vragen aan een getrouwd koppel dat duchtig hun voortuin aan het verzorgen was, werd ik prompt binnen uitgenodigd. Ik kreeg 2 ijskoude flesjes water aangeboden en de pater familias haalde zijn fietskaart boven. Na enkele knooppunten opgeschreven te hebben ontglipte ik bedankend het huis alvorens ze met een adoptieprocedure konden starten.

Ik deed mijn laatste kilometers langs het kanaal en merkte aan het toenemende aantal blonde schones dat ik in de buurt van Maastricht kwam. Geheel toevallig ging toen ook de rits van mijn truitje iets verder open en bleek ik ineens een pak sneller te fietsen. Jammer genoeg bleken dit geen bloemenmeisjes te zijn en was er ook geen podium op de markt. De fietscomputer ging er dan maar weer even af en tussen de shoppers zocht ik een vrij terrasje. Ik dronk een ‘fluitje’ Brand pils in het etablissement er recht tegenover en rond een uur of 6 besloot ik mijn tocht verder te zetten.

Ondertussen had ik al een 170km gereden en begon ik de inspanning toch te voelen. Op de ellenlange baan naar Vaals wist ik dat ik mijn huidige gemiddelde snelheid van 24,5km/u ging moeten opgeven. Mijn tempo zakte en op de koop toe begon het nog te regenen. ‘Insane in the brain’ riep B-Real zaterdag nog op Dour, en ik begon hem stilaan gelijk te geven. Als bij wonder kwam er na dit mentaal dipje een prachtige afdaling, en kon ik de finish al ruiken. Ik was ondertussen alweer op Belgisch grondgebied en moest hier en daar zelfs een mondje Duits praten om de weg te vinden.

De 3.5 is een topversnelling, zeker langs het Albertkanaal. Maar wanneer ik de laatste bergen rond Gemmenich op moest vervloekte ik mijn onverstelbare derailleur. Pieter ging me ondertussen al tegemoet rijden, maar aangekomen aan de ‘Kirche’ van Gemmenich was er geen spoor van hem te bekennen. Blijkbaar had ik via een shortcut gereden en een tiental minuten later zag ik hem toch opdoemen.

Mijn fietscomputer eindigde op 189km, met de kilometers in Antwerpen en Maastricht erbij deed ik er iets meer dan 200, een verdubbeling van mijn vorig persoonlijk record. Hierbij verbruikte ik meer dan 5500 calorieën en deze moesten onderweg natuurlijk aangevuld worden:

3 energybars
5 bananen
16 druivensuikers
2 pastamaaltijden
2 koffiekoeken
2 sandwiches
2 ontbijtkoeken
1 suikerwafel
6 liter water
1 Brand pils (optioneel)