Lübeck - Büchen ● 103,54 km - 440 m
Na een rustige nacht waarin Tim net niet verdronk in zijn reusachtige kussen maakten we ons klaar voor de eerste echte fietsdag. Eenmaal vertrokken reden we al snel op een mooi pad langs de Wakenitz. Deze rivier - de Amazone van het Noorden - kronkelde ons langs mooie aangelegde tuintjes en prachtige Monet-brugjes. Door deze schoonheid vergaten we bijna om op de soms verraderlijke grind-ondergrond te letten die Pieter en vooral Stan bijna ten val bracht. Tim reed, zoals wel vaker deze reis, tactisch in laatste positie en kon zo het gevaar ontwijken. Bekomen van de bijna-val zagen we even later op een akker twee kraanvogels wandelen, wat ze helaas iets te snel deden om nog op tijd een foto te kunnen nemen.
Onze eerste stop vandaag werd Ratzeburg waar we op zoek gingen naar een supermarkt voor ons middagmaal. Al snel kwam een hulpvaardige jongen aangelopen die ons enthousiast de weg uitlegde naar de supermarkt. Ondanks de ongetwijfeld uitstekende uitleg van de jongen, liet ons Duits ons andermaal in de steek en vonden we de weg naar de supermarkt toch niet zo vlekkeloos. Uiteindelijk vonden we na een korte afdaling richting het centrum een klein Edeka-supermarktje en vroegen we ons af hoe het kan dat heel het dorp naar deze winkel zou moeten gaan. Toen we na het eten het dorp weer uitklommen, kwamen we de ene na de andere grote supermarkt tegen. Conclusie: we hebben te ver gefietst voor een winkel en er zijn wel degelijk meer dan genoeg winkels voor de inwoners van Ratzeburg.
Volgegeten fietsten we verder en de slechte stukken weg volgden elkaar op, met als hoogtepunt een kasseistrook die niets moest onderdoen voor het Bos van Wallers. Na helemaal dooreengeschud te zijn vonden we het tijd om op zoek te gaan naar een ijssalon. Dit vonden we gelukkig in het eerstvolgende dorpje met de prachtige naam Zarrentin am Schaalsee, waar we genoten van een heerlijk ijsje en een beetje rust.
Profiterend van het ijsje vlogen we verder over de offroad-wegen en door de bossen richting Buchenstadt, waar onze eindhalte lag voor vandaag. Eerst deden we bij de Penny-market onze inkopen voor het avondeten, waarna we op zoek gingen naar de camping langs het kanaal. Na een tijdje fietsen passeerden we deze camping, maar helaas lag die aan de andere kant van het kanaal, wat ons nog wat extra kilometers kostte.
Toegekomen op de camping moesten we nog even wachten aangezien de receptie raar genoeg maar één uur per dag open was. Een kwartier later kwam de campingbaas aangereden met zijn tractor. Zonder dat hij een mondmasker droeg checkte hij ons in en vertelde, volgens Stan dan toch, nog een leuk mopje waarop Pieter en Tim dan maar vriendelijk meelachten.
We mochten onze tent plaatsen langs het water, meerbepaald de Forellensee, maar veel forellen hebben Stan en Pieter tijdens het zwemmen echter niet gevonden. Terwijl de tenten werden opgezet kwamen onze buren vriendelijk enkele braadworsten aanbieden, die ze aan ons gezelschap van 2/3 vegetariërs niet zijn kwijtgeraakt. We begonnen dan maar zelf onze vegetarische maaltijd te bereiden: heerlijke ravioli met tomatensaus. Deze werd deels bereid door Stan op de normale manier, en door Pieter op experimentele, veel minder geslaagde manier wat onze gasfles een heel stuk lichter heeft gemaakt.
Nadat Tim de afwas had gedaan (dit had hij tot zijn eigen verbazing beloofd eerder op de dag), zochten we een goede plaats voor het vastzetten van onze fietsen. Pieter had dit blijkbaar anders begrepen want uit het niets trok hij, om een nog steeds onbekende reden, een verlichtingspaal(tje) uit de grond. Aangezien deze niet meer zo makkelijk terug in de grond geraakte en bijgevolg niet meer zo stevig was, besloten we dan maar om een iets verder gelegen berk als steun te gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten