Dinsdag 2 juli 2013: Game of Thrones

Helemaal alleen brachten we de nacht niet door in het Schlafmeile hostel... Midden in de nacht stuikten er plotseling roommates toe. Eén probleem: er daagden drie kandidaten op voor twee bedden. Eén van de drie bleek zwart te kamperen. Dat dit niet enkel figuurlijk was zou pas 's morgens blijken, maar in het donker viel dat niet zo op :)

Toen we ons klaarmaakten om ons bezoekje aan Berlijn te beginnen werden we aangesproken door een dakloze, althans, dat dachten we eerst. Blijkbaar bleek de man zowaar de uitbater te zijn van deze jeugdherberg. Deze Nieuw-Zeelander gaf ons enkele tips. Zo kwamen we eerst terecht in het Treptower park in Oost-Berlijn, waar een gigantisch monument stond ter nagedachtenis van de vele sovjetsoldaten die bij de val van Berlijn zelf eveneens vielen.

Na dit korte intermezzo en een fietstochtje door een fontein (waarmee Pieter een pintje aftroggelde bij Joris) trokken we dan toch richting West-Berlijn waar de grote toeristische trekpleisters te vinden zijn.

We passeerden langs East Side Gallery en Checkpoint Charlie (aan deze scheiding tussen oost en west hielden we symbolisch halt aan de McDonald's) en trokken richting het Joodshistorisch museum. Hoewel zeer uitgebreid en zeker in het begin indrukwekkend en interessant, bleek het toch van het goede te veel. 

Daarna trokken we langs de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche richting Schloss Charlottenburg. De kerk waren ze volop aan het restaureren en het kasteel was ronduit lelijk; niet echt een succesvol intermezzo dus. Pieter was bovendien lichtjes boos, dus ook voor de sfeer bleek dit uitstapje niet ideaal.

We keerden terug richting centrum langs de overwinningszuil  en Tiergarten. Die naam bleek te kloppen want Joris en Evert spotten zowaar een vijftal jonge vosjes die met elkaar aan het vechten waren. 

Aan de Brandenburger Tor maakten we met de nodige moeite een groepsfoto. 

Respectvol als we waren hielden we ook even halt bij het Joods monument vlakbij de Brandenburger Tor. Dat het verboden is om op deze stenen te wandelen, zagen we pas achteraf.

Intussen was het ca. 20 uur en dus stilaan tijd om te eten, toch... Of niet.

Een eerste discussie verdeelde de groep. Gierigheid haalde het van honger en in een soort oorlogssfeer trokken we naar de koepel van de Reichstag (bezoeken is gratis, maar vooraf reserveren is een must). Voor we de koepel mochten bezoeken, hadden we nog even tijd, dus gingen we eten in het nabijgelegen restaurantje... of niet. Ook hier vond niet iedereen zijn gading, dus zakte de stemming nog iets zwaarder onder nul.

In een toepasselijke oorlogsfeer trokken we tegen 10 uur naar de koepel waar Thomas zonder paspoort toch binnenraakte. Evert plande een terroristische aanslag, maar de opmerkzame bewaker ontdeed hem toch van zijn moordwapens (lees: de muziekboxen en de snelbinder werden tijdelijk in beslag genomen). 

Na dit bezoek trokken we weer richting jeugdherberg om alsnog iets te eten in Oost-Berlijn. Na de inkopen in de supermarkt ontdooide de sfeer toch al een beetje en na het avondmaal (lasagne en spaghetti) waren we weer allemaal vrienden. De grote verzoener bleek Ygritte te zijn. De knappe roodharige uit Game of Thrones bevond zich niet langer north, maar wel east of the wall en dan nog eens pal in onze jeugdherberg.

Misschien, heel misschien was het niet echt Rose Leslie, maar de haarkleur, het accent en het uiterlijk van de jongedame klopten toch grotendeels. Dat ze bovendien onze kamer kwam delen, zorgde voor een mooie nachtrust en zoete dromen.

We onthouden dat:

- Pieter zich soms gedraagt als een klein kind

- pizza's in Oost-Berlijn echt wel goedkoper zijn dan die in West-Berlijn

- we voor een eerste keer de fietsverkeersregels overtraden 

- we ook zeker overtreding 2,3 en 4 maakten
- we toch vooral Ygritte onthouden