Na een kort bezoekje aan Praag was het weer fietsen geblazen. Van Praag naar Wenen is er een heel traject uitgewerkt langs rustige wegen. Het traject heet Praha-Vienna greenways en is zeker een aanrader. Wat mij betreft was dit op fietsvlak het summum van onze hele reis. In Tsjechië kunnen de wegen hier en daar nog wel iets beter en rond Praag laat de aanduiding te wensen over, maar eens ontsnapt uit Praag, was deze dag het begin van een heel mooi stuk fietsen.
Eindbestemming was die dinsdag Tynec nad Sazavou. De zon scheen ongenadig en na een extra insmeerbeurt werd er in ontblote bovenlijven gefietst. Bergop, bergaf, weer bergop, intensief was het alleszins wel. Thijs had er na een lange klim nog steeds niet genoeg van en berggeit als hij was reed hij nog een stukje extra. Helaas waren de anderen van deze uitstap niet op de hoogte en even was sprake van een onrustwekkende verdwijning. Met een beetje logisch verstand haalde Pieter Thijs terug bij de groep om dan te zien dat Thomas en Frederik een andere zoekstrategie hanteerden; de foute helaas.
Na een minuut of tien was iedereen gelukkig weer verenigd en konden we onze weg naar Tynec verderzetten. De aanduidingen werden beter en beter, al negeerden we hier en daar een idyllische landweg en opteerden we voor de veiligere hoofdbanen. Thomas legde contact met de lokale bevolking door duchtig in de weg te rijden. Alweer was getoeter zijn deel.
Vrij gauw bereikten we Tynec en we verheugden ons al op een laatste couchsurf-verblijf. Tynec kent echter verschillende deelgemeenten en helaas lagen die allemaal een serieus stuk hoger dan Tynec zelf. Een uitputtende slotklim was nog ons deel. Frederik raakte het noorden kwijt en na Thijs was hij de tweede die verloren reed. Het zal de uitputting geweest zijn...
De vermoeidheid was echter gauw vergeten toen we ontvangen werden door de supergastvrije Iva en haar man. Direct schotelde ze ons een lekkere maaltijd voor en zorgde dat we allemaal een zachte slaapplaats hadden. Bovendien stak ze onze vuile kleren in de wasmachine. Dit was echt thuiskomen :)
's Avonds babbelden we met onze gastfamilie en speelden we met de poesjes. Voor het slapengaan hield Thomas iedereen nog even wakker omdat hij een stuk speelgoed gevonden had van de kinderen des huizes dat vrij veel lawaai maakte.
We onthouden dat:
- de huisnummering in Tsjechië allesbehalve logisch is.
- 160-143-172-154-120 voor hen een normale opvolging is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten