Zaterdag kregen we van de commune een begeleider mee voor het eerste stuk. Philip gidste ons perfect uit het stad van Dresden en bracht ons op het prachtige fietstraject langs de Elbe. In het begin vlak als een biljart en snelheden tussen 25 en 30 werden dan ook zonder probleem bereikt. Daarna volgden een paar kleine hellingen, maar in vergelijking met de zware dagen die achter de rug lagen, waren dit slechts puisten in een verder vlak gezichtsveld.
Eens we na een kilometer of 50 de Tsjechische grens bereikt hadden, besloot onze gids rechtsomkeer te maken en alleen richting Dresden terug te fietsen.
In Decin werden voor het eerst Tsjechische kronen afgehaald en viel in de supermarkt direct op dat de prijzen in Tsjechië goed meevallen. Wij konden niet te lang talmen, want we hadden nog een heel stukje fietsen voor de boeg. Moeilijk was het deze keer niet om de weg te volgen, want quasi de hele tijd bleven we langs de oevers van de Elbe rijden.
De goden vonden echter dat het te goed ging, want ergens op een slecht onderhouden stukje weg zadelden (zadel, fiets, moehaha) de goden ons op met een eerste platte band. Nu al zeggen dat het ook de laatste zou zijn, is een spoiler van formaat, dus hou het even stil.
Na 116 km bereikten we ons hotelletje in Litomerice. De receptioniste bleek geen polyglot en enkel in het Tsjechisch kon ze ons te woord staan. Wonder boven wonder, maar het lukte om ons verstaanbaar te maken en in het klooster annex hotel kregen we de mooiste kamers die we tot dan toe gehad hadden.
Te moe om te koken besloten we te eten op het charmante marktpleintje. De keuken stond op sluiten, maar de kok draaide met plezier overuren om ons aangenaam gezelschap van eten te voorzien. Terug in het hotel besloten Thomas en Frederik een stapje in de wereld te zetten en gladgeschoren en voorzien van de nodige vestimentaire upgrades doken ze het nachtleven in. Zonder succes helaas :)
We onthouden dat:
- het twee dagen oude record weer verbroken werd
- de barman vriendelijk was
- Thomas en Frederik weinig succes hadden in de lokale bars
- Evert, Joris, Thijs, Stan en Pieter hun uitgaanshemdjes helaas thuis vergeten waren
- ze anders zeker zouden meegeweest zijn
- ze zich nu moesten bezighouden met kruiswoordraadsels (true story)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten